In heel Zweeloo denken de Nederlandse helden van het vaderlandse lied dat alles kan, maar niks is minder, covid-19, voert de boventoon, waar heel Nederland onder lijdt.
Ook in Nederland muziekland, kunnen de Nederlandse helden van het vaderlandse lied covid-19 niet los laten, want covid-19 heeft ook Nederland muziekland in zijn macht.
Als de Nederlandse helden in de tijd van covid-19 al een weekend weggaan, voor een optreden op een podium, om hun ding, dong song vol passie en vuur van de daken te schreeuwen, komen de Nederlandse helden er bekaaid van af.
De Nederlandse helden, willen alles geven, maar bij het nationale volk, dat het Nederlandse lied op handen draagt mag niet gelachen en gedanst worden, er mag niet luidkeels meegezongen worden en het nationale volk mag niet bewegen.
Het Nederlandse lied kent een hoop gezelligheid, maar die is verdwenen, Senorita Maria kan haar zingend idool, geef rozen geven.
De Nederlandse helden van het vaderlandse lied, samen met het nationale volk, blijven hopen op het oude normaal, waarbij alle remmen weer zullen los gaan en gezongen kan worden over de snor van Johan Derksen, de hartendief en hartenbreker, die de laatste kus geeft en de scherven van geluk.
De volgende Nederlandse helden van het vaderlandse lied, zijn een rots in de branding, als het om het Nederlandse lied gaat en willen dit met de oostenwind in de rug, terug naar hun roots om het Nederlandse lied van de daken schreeuwen.